Σαν πρώτο βιβλίο χαρακτηρίζω το πρώτο βιβλίο που έμεινε χαραγμένο στην μνήμη μου. Το βιβλίο που διάβασα σε μικρή ηλικία και επαναλαμβάνω και διαβάζω χωρίς να το βαριέμαι. Ένα βιβλίο που έχει μείνει στην βιβλιοθήκη μου, σαν μικρός θησαυρός.
Αυτό το βιβλίο για εμένα είναι "Ο Μυστικός Κήπος", της Φράνσες Χότζσον Μπέρνετ, από τις εκδόσεις Καλέντης. Στα χέρια μου έχω την έκδοση του 1990. Ένα μικρό σε μέγεθος βιβλιαράκι, με ροζ εξώφυλλο και οπισθόφυλλο. Φαίνονται οι φθορές του χρόνου απάνω του και ευελπιστώ να μην μου διαλυθεί.
"Χρειάστηκε να κάνει προσπάθεια για να προσγειωθεί ξανά στην πραγματικότητα. Μόλις ένοιωσε ότι πατούσε στη γη, έκανε μεταβολή και βγήκε από το δωμάτιο. Ακολούθησε το μονοπάτι που είχε πάρει και η Μαίρη, μέσα από τους θάμνους, τις δάφνες και τα παρτέρια γύρω από το σιντριβάνι. Τώρα το σιντριβάνι είχε νερό και κοντά του άνθιζαν λαμπερόχρωμα φθινοπωριάτικα λουλούδια. Δε βάδιζε γρήγορα, μα αργά, με το βλέμμα στυλωμένο στο μονοπάτι. Ένοιωθε σαν κάτι να τον τραβούσε πίσω στο μέρος που τόσον καιρό είχε απαρνηθεί. Και δεν ήξερε γιατί. Καθώς πλησιάζε, το βήμα του γινόταν όλο και πιό αργό. Ήξερε που ήταν η πόρτα, αν και κρεμόταν πάνω της ο κισσός. Αλλά δεν ήξερε πού ακριβώς θα έβρισκε το θαμμένο κλειδί.
Σταμάτησε και έμεινε ακίνητος, κοιτάζοντας γύρω του. Σχεδόν την επόμενη στιγμή αναπήδησε ξαφνιασμένος κι αναρωτήθηκε αν ζούσε σε όνειρο.
Ο κισσός κρεμόταν πυκνός πάνω από την πόρτα, το κλειδί ήταν θαμμένο κάτω από τους θάμνους και κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν είχε περάσει απ' αυτήν την πύλη για δέκα ολόκληρα μοναχικά χρόνια. Κι όμως, μέσα από τον κήπο άκουγε φασαρία. Ήταν ο ήχος από τρεξίματα, κυνηγητά γύρω από τα δέντρα, ψιθυριστές φωνές και πνιχτά επιφωνήματα χαράς. Οι φωνές του φάνηκαν σαν γέλια παιδιών."
Μία ιστορία γεμάτη αγάπη, αισιοδοξία, ευτυχία. Ένα μικρό κοριτσάκι που φέρνει ζωή και πάλι σε ένα σπίτι αλλά και στις ψυχές των ανθρώπων που το κατοικούν. Η ίδια ξαναβρίσκει μία οικογένεια.
Ένα βιβλίο για μικρούς αλλά και μεγάλους. Για να μας θυμίζει κάθε φορά ότι τίποτα δεν είναι δύσκολο αρκεί να το προσπαθήσουμε και να το πιστεύουμε και να έχουμε θέληση για να ζήσουμε!
Λίγα λόγια για την συγγραφέα:
Η Φ. Χ. Μπαρνέτ (F. H. Burnett) γεννήθηκε το 1849 στο Manchester της Αγγλίας. Ανήκε σε μια σχετικά ευκατάστατη οικογένεια με άλλα τέσσερα παιδιά. Μετά το θάνατο του πατέρα της μετακόμισαν στην Αμερική. Παντρεύεται τον Dr. Swan Burnett και αποκτούν μαζί δύο παιδιά. Ξαναγυρνά στην Αγγλία μετά το χωρισμό με τον πρώτο της άντρα, αλλά αποτυγχάνει κι ο δεύτερος γάμος της, και το 1890 πεθαίνει ο μεγάλος της γιος. Μετά το 1901 έζησε στις Βερμούδες και στο Long Island, όπου και ασχολούταν με την κηπουρική, τη θεοσοφία και τη χριστιανική επιστήμη. Συνέχισε να γράφει μέχρι το θάνατό της το 1924.
πηγή http://www.perizitito.gr
Αυτό το βιβλίο για εμένα είναι "Ο Μυστικός Κήπος", της Φράνσες Χότζσον Μπέρνετ, από τις εκδόσεις Καλέντης. Στα χέρια μου έχω την έκδοση του 1990. Ένα μικρό σε μέγεθος βιβλιαράκι, με ροζ εξώφυλλο και οπισθόφυλλο. Φαίνονται οι φθορές του χρόνου απάνω του και ευελπιστώ να μην μου διαλυθεί.
"Χρειάστηκε να κάνει προσπάθεια για να προσγειωθεί ξανά στην πραγματικότητα. Μόλις ένοιωσε ότι πατούσε στη γη, έκανε μεταβολή και βγήκε από το δωμάτιο. Ακολούθησε το μονοπάτι που είχε πάρει και η Μαίρη, μέσα από τους θάμνους, τις δάφνες και τα παρτέρια γύρω από το σιντριβάνι. Τώρα το σιντριβάνι είχε νερό και κοντά του άνθιζαν λαμπερόχρωμα φθινοπωριάτικα λουλούδια. Δε βάδιζε γρήγορα, μα αργά, με το βλέμμα στυλωμένο στο μονοπάτι. Ένοιωθε σαν κάτι να τον τραβούσε πίσω στο μέρος που τόσον καιρό είχε απαρνηθεί. Και δεν ήξερε γιατί. Καθώς πλησιάζε, το βήμα του γινόταν όλο και πιό αργό. Ήξερε που ήταν η πόρτα, αν και κρεμόταν πάνω της ο κισσός. Αλλά δεν ήξερε πού ακριβώς θα έβρισκε το θαμμένο κλειδί.
Σταμάτησε και έμεινε ακίνητος, κοιτάζοντας γύρω του. Σχεδόν την επόμενη στιγμή αναπήδησε ξαφνιασμένος κι αναρωτήθηκε αν ζούσε σε όνειρο.
Ο κισσός κρεμόταν πυκνός πάνω από την πόρτα, το κλειδί ήταν θαμμένο κάτω από τους θάμνους και κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν είχε περάσει απ' αυτήν την πύλη για δέκα ολόκληρα μοναχικά χρόνια. Κι όμως, μέσα από τον κήπο άκουγε φασαρία. Ήταν ο ήχος από τρεξίματα, κυνηγητά γύρω από τα δέντρα, ψιθυριστές φωνές και πνιχτά επιφωνήματα χαράς. Οι φωνές του φάνηκαν σαν γέλια παιδιών."
Μία ιστορία γεμάτη αγάπη, αισιοδοξία, ευτυχία. Ένα μικρό κοριτσάκι που φέρνει ζωή και πάλι σε ένα σπίτι αλλά και στις ψυχές των ανθρώπων που το κατοικούν. Η ίδια ξαναβρίσκει μία οικογένεια.
Ένα βιβλίο για μικρούς αλλά και μεγάλους. Για να μας θυμίζει κάθε φορά ότι τίποτα δεν είναι δύσκολο αρκεί να το προσπαθήσουμε και να το πιστεύουμε και να έχουμε θέληση για να ζήσουμε!
Λίγα λόγια για την συγγραφέα:
Η Φ. Χ. Μπαρνέτ (F. H. Burnett) γεννήθηκε το 1849 στο Manchester της Αγγλίας. Ανήκε σε μια σχετικά ευκατάστατη οικογένεια με άλλα τέσσερα παιδιά. Μετά το θάνατο του πατέρα της μετακόμισαν στην Αμερική. Παντρεύεται τον Dr. Swan Burnett και αποκτούν μαζί δύο παιδιά. Ξαναγυρνά στην Αγγλία μετά το χωρισμό με τον πρώτο της άντρα, αλλά αποτυγχάνει κι ο δεύτερος γάμος της, και το 1890 πεθαίνει ο μεγάλος της γιος. Μετά το 1901 έζησε στις Βερμούδες και στο Long Island, όπου και ασχολούταν με την κηπουρική, τη θεοσοφία και τη χριστιανική επιστήμη. Συνέχισε να γράφει μέχρι το θάνατό της το 1924.
πηγή http://www.perizitito.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου