Σε ένα μυθιστόρημα δεν φτάνει να μιλήσει μόνο η ιστορία, αλλά και πως την αφηγήσε, πως την ξεδιπλώνεις, πως την συνδυάζεις και με άλλα στοιχεία. Η Ευτυχία δεν με άφησε στιγμή να πάρω ανάσα. Η πλοκή εξελίσσετε περίτεχνα που θα ζήλευε κάθε συγγραφέας αστυνομικού μυθιστορήματος και ίσως να μπορεί να συγκριθεί μόνο με έργα ξένων συγγραφέων. Κατάφερε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα, ακόμη κι όταν στα 2 ή 3 τελευταία κεφάλαια είχα καταλάβει ποιος ήταν ο δολοφόνος.
Ταυτόχρονα με την υπόθεση που πρέπει να κληθούν να εξιχνιάσουν ο αστυνομικός Χάρης και η ομάδα του, γνωρίζουμε σιγά σιγά και τον ίδιο, την προσωπική του ζωή, την ιδιοσυγκρασία του. Μπαίνουμε στις βαθύτερες σκέψεις του και νιώθουμε ενίοτε την απογοήτευσή του ή τον ενθουσιασμό του, τον θυμό του, ακόμη και την μελαγχολία του. Παράλληλα με την υπόθεση παλεύει να αντιμετωπίσει και τα οικογενειακά του προβλήματα που μέχρι τώρα απλά απέφευγε.
Μέσα από την αφήγηση του μυθιστορήματος, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την τώρα κατάσταση της Αθήνας και της κοινωνίας, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Φτώχεια, πρόσφυγες, οικονομική κρίση, ρατσισμό κοινωνικό και οικονομικό, βία και τα στόματα παραμένουν κλειστά. Αλλά κάνουμε και μια αναδρομή στην κοινωνία της Αθήνας και της επαρχίας του τότε. Τότε που επικρατούσε πάλι φτώχεια, οικονομική κρίση, ρατσισμός κοινωνικός και οικονομικός, βία και τα στόματα παρέμεναν κλειστά. Και όπως χαρακτηριστικά έχει πει η Ευτυχία "το Πίσω Κάθισμα είναι μια τοιχογραφία των ανθρώπων της Αθήνας".
"Στο πίσω κάθισμα" είναι το πρώτο μυθιστόρημα από τριλογία μυθιστορημάτων που θα ακολουθήσουν, με πρωταγωνιστή τον αστυνομικό Χάρη Κόκκινο. Μια τέτοια αστυνομική λογοτεχνική σειρά έλειπε από την ελληνική λογοτεχνία και άξια περιλαμβάνεται στα 21 καλύτερα αστυνομικά του 2016 με βάση το bookpress.gr! Ευχαριστώ πολύ τις Εκδόσεις Ίκαρος για αυτό το αντίτυπο και πραγματικά ανυπομονώ για το δεύτερο μέρος της τριλογίας!
[…] «Στο πίσω κάθισμα», της Ευτυχίας Γιαννάκη […]
ΑπάντησηΔιαγραφή