Η νέα χρονιά ξεκινά δυναμικά και για τις εκδόσεις Ψυχογιός, με νέες κυκλοφορίες στην ελληνική αλλά και ξένη λογοτεχνία! Ένα μέρος των νέων εκδόσεων θα το βρείτε εδώ, στην ανάρτησή μας. Σας περιμένουν πολλοί τίτλοι ακόμη στο site των εκδόσεων.
Η Στέλλα γνωρίζει τον Ιάσονα. Κάνουν σχέση. Χωρίζουν. Νομίζει πως τελείωσε μαζί του. Κάνει λάθος! Ο Ιάσονας δεν αποδέχεται τον χωρισμό, απλώνει πάνω της τα φαρμακερά του δίχτυα. Για να την εγκλωβίσει. Ως πού μπορεί να φτάσει άραγε για να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό; Ένα παραμυθένιο νησάκι του Αιγαίου, η Μαρμαρωμένη Βασιλοπούλα του∙ κι ένας φόνος. Μια αγάπη-δηλητήριο. Ένα μωρό. Πάθος και ζήλια. Κι η Στέλλα αναζητάει μια καινούργια αρχή, μακριά από τον άντρα που προσπαθεί να στοιχειώσει τη ζωή της. Ταξιδεύει σε μια θάλασσα από μυστικά. Μυστικά που μπερδεύουν ζωές, συναισθήματα, αποφάσεις, σχέδια. Μόνο που το καραβάκι της είναι χάρτινο. Και τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου είναι έτοιμα να το κλείσουν στην αγκαλιά τους… Άραγε το πεπρωμένο είναι δική μας επιλογή ή παιχνίδι της μοίρας;
ΙΟΛΗ
Κανέναν δεν ξεχνώ. Ούτε τους ζωντανούς, ούτε τους πεθαμένους. Τον παππού σου, τον Παντελή, τη γιαγιά Ιόλη… Όλοι τους κάτι μου έδωκαν, κάτι μου πήραν. Μα μη γελιέσαι κόρη μου… Αν γραφότανε ποτές ένα βιβλίο για τη δική μου ζωή, έναν τίτλο θα είχε, έναν και μόνο. Μια λέξη μοναχά… Ιόλη. Όλη της η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια της τη νύχτα εκείνη… Σε κάθε στιγμή, σε κάθε περίσταση, σημαντική κι ασήμαντη, η γιαγιά της βρισκόταν δίπλα της. Και τότε η Ιόλη συνειδητοποίησε ότι σε όποια εικόνα κι αν έβλεπε τον εαυτό της, σε κάθε ηλικιακή της περίοδο, είχε γύρω της δυο τεράστιες φτερούγες που την έκαναν να νιώθει σιγουριά και ζεστασιά. Ναι, ήταν φτερούγες, δεν έκανε λάθος. Λευκές, απαλές φτερούγες, σαν αυτές που έχουν οι άγγελοι… Πώς το ’κανε αυτό το θαύμα η γυναίκα αυτή; Ένα κορίτσι που δεν είπε καμία φορά τη λέξη «μαμά» να μη νιώσει ποτέ την έλλειψή της; Πόσο μοναδικός, πόσο ιδιαίτερος άνθρωπος ήταν η κυρα-Αγγέλω; Όσες ζωές κι αν περνούσε μαζί της η Ιόλη, ποτέ δε θα της έφταναν. Κι όσα ευχαριστώ κι αν της έλεγε, ποτέ δε θα ήταν αρκετά…
Ο ΥΠΝΟΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
Αν ο Σπύρος δεν είχε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ, αν είχε ακούσει το ξυπνητήρι του στις οκτώ, αν είχε τα απαραίτητα πέντε λεπτά στη διάθεσή του για να ελέγξει τα μηνύματα στον υπολογιστή και να δει ότι το ραντεβού των δέκα είχε μετατεθεί κατά μία ώρα αργότερα, δε θα είχε χάσει τη ζωή του. Τουλάχιστον, όπως αντιλαμβάνεται ο περισσότερος κόσμος την έννοια της ζωής! Ο Σπύρος Παπαγιάννης, στις δέκα παρά τέταρτο το πρωί της 23ης Μαρτίου 2005, έπαψε να υπάρχει. Για τρία ολόκληρα χρόνια! Η Μαρίνα Αγγελή, αδικημένη από τη φύση και τη ζωή, το απόγευμα της 23ης Μαρτίου 2005, ανακάλυψε ένα σημαντικό λόγο για να συνεχίσει να ζει. Η Ιωάννα και ο Αντώνης Δαμήρας, ευτυχισμένοι στα πενήντα τους, βρίσκονται μπλεγμένοι σε γεγονότα που τους ανατρέπουν τη ζωή. Και η Καίτη Καραπάνου, η όμορφη αρραβωνιαστικιά του Σπύρου, περιμένει το θαύμα που θα τον φέρει πάλι στην αγκαλιά της. Το πέρασμα του Σπύρου Παπαγιάννη στη ζώνη της ανυπαρξίας συμπαρασύρει τέσσερις ανθρώπους των οποίων η ζωή ανατρέπεται. Ανυποψίαστοι, μπλέκονται στον ιστό που η μοίρα θα υφάνει με άξονα τον Σπύρο, τον άνθρωπο που υπάρχει χωρίς να ζει. Παιχνίδια, καπρίτσια, μυστικά που περιμένουν πίσω από τις κλειστές κουρτίνες του μυαλού. Και κάπου πιο μακριά η ευτυχία παραμονεύει κι αυτή υπομονετικά…
Ο Δαμιάν νιώθει χαμένος από τότε που τον απέλυσαν από τη δουλειά του. Μια μέρα διαπράττει μια μικροκλοπή σε ένα παζάρι με αντίκες και κρύβεται στο εσωτερικό μιας ντουλάπας. Πριν προλάβει να βγει, η ντουλάπα πωλείται και μεταφέρεται στην κρεβατοκάμαρα ενός ζευγαριού, της Λουθία και του Φέντε. Ο Δαμιάν παγιδεύεται και εγκαθίσταται στο έπιπλο σαν να ήταν κομμάτι του. Έτσι, από την κρυψώνα του, αρχίζει να παρατηρεί την οικογένεια. Σιγά σιγά θα προσεγγίσει την καρδιά της Λουθία, τους φόβους και τα όνειρά της, και παράλληλα θα αποκτήσει αυτοσεβασμό και θα νιώσει τι σημαίνει να είσαι ζωντανός. Μια ευφυέστατη, απλή ιστορία με μεγάλη συμβολική αξία, από τον πολυβραβευμένο Χουάν Χοσέ Μιγιάς.
Μεδίνα, 672. Έχουν περάσει ήδη σαράντα χρόνια από τότε που ο Προφήτης παρέδωσε την ψυχή του στον Ύψιστο. Οι περισσότεροι από εκείνους που τον γνώρισαν έχουν χαθεί. Κάποιοι έχουν πεθάνει, άλλοι έχουν σκορπιστεί στην απεραντοσύνη της Ανατολής. Όλοι, εκτός από έναν άνθρωπο, έναν γέροντα. Είναι ο τελευταίος μάρτυρας. Η ύστατη ανάμνηση. Ένας νεαρός γραφέας, ο Χουσέιν Αμπντ αλ-Τζαουάντ, καλπάζει με το άλογό του στην έρημο. Ο καιρός πιέζει. Είναι πεπεισμένος ότι ο ίδιος ο Ύψιστος του έχει αναθέσει μια ιερή αποστολή: να καταγράψει τις αναμνήσεις του γέροντα για να τις μεταβιβάσει στον κόσμο. Θα φτάσει εγκαίρως ο Τζαουάντ; Ο μαθητής θα μπορέσει να θυμηθεί με κάθε λεπτομέρεια τα λόγια του Μωάμεθ; Με το απαράμιλλο ταλέντο του συγγραφέα και του γλαφυρού αφηγητή, ο Ζιλμπέρ Σινουέ ξαναζωντανεύει τη ζωή του Μωάμεθ, οι πράξεις και τα κατορθώματα του οποίου αποτελούν πηγή έμπνευσης για πάνω από ένα δισεκατομμύριο άντρες και γυναίκες. Ένα παθιασμένο αφήγημα που μας μεταφέρει στη χαραυγή της σύγχρονης εποχής.
ΑΓΑΠΗ-ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ, ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ
Η Στέλλα γνωρίζει τον Ιάσονα. Κάνουν σχέση. Χωρίζουν. Νομίζει πως τελείωσε μαζί του. Κάνει λάθος! Ο Ιάσονας δεν αποδέχεται τον χωρισμό, απλώνει πάνω της τα φαρμακερά του δίχτυα. Για να την εγκλωβίσει. Ως πού μπορεί να φτάσει άραγε για να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό; Ένα παραμυθένιο νησάκι του Αιγαίου, η Μαρμαρωμένη Βασιλοπούλα του∙ κι ένας φόνος. Μια αγάπη-δηλητήριο. Ένα μωρό. Πάθος και ζήλια. Κι η Στέλλα αναζητάει μια καινούργια αρχή, μακριά από τον άντρα που προσπαθεί να στοιχειώσει τη ζωή της. Ταξιδεύει σε μια θάλασσα από μυστικά. Μυστικά που μπερδεύουν ζωές, συναισθήματα, αποφάσεις, σχέδια. Μόνο που το καραβάκι της είναι χάρτινο. Και τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου είναι έτοιμα να το κλείσουν στην αγκαλιά τους… Άραγε το πεπρωμένο είναι δική μας επιλογή ή παιχνίδι της μοίρας;
ΣΕΤ ΤΖΙΡΙΤΑ-ΜΑΝΙΑΤΗ-(ΙΟΛΗ-Ο ΥΠΝΟΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ)
ΙΟΛΗ
Κανέναν δεν ξεχνώ. Ούτε τους ζωντανούς, ούτε τους πεθαμένους. Τον παππού σου, τον Παντελή, τη γιαγιά Ιόλη… Όλοι τους κάτι μου έδωκαν, κάτι μου πήραν. Μα μη γελιέσαι κόρη μου… Αν γραφότανε ποτές ένα βιβλίο για τη δική μου ζωή, έναν τίτλο θα είχε, έναν και μόνο. Μια λέξη μοναχά… Ιόλη. Όλη της η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια της τη νύχτα εκείνη… Σε κάθε στιγμή, σε κάθε περίσταση, σημαντική κι ασήμαντη, η γιαγιά της βρισκόταν δίπλα της. Και τότε η Ιόλη συνειδητοποίησε ότι σε όποια εικόνα κι αν έβλεπε τον εαυτό της, σε κάθε ηλικιακή της περίοδο, είχε γύρω της δυο τεράστιες φτερούγες που την έκαναν να νιώθει σιγουριά και ζεστασιά. Ναι, ήταν φτερούγες, δεν έκανε λάθος. Λευκές, απαλές φτερούγες, σαν αυτές που έχουν οι άγγελοι… Πώς το ’κανε αυτό το θαύμα η γυναίκα αυτή; Ένα κορίτσι που δεν είπε καμία φορά τη λέξη «μαμά» να μη νιώσει ποτέ την έλλειψή της; Πόσο μοναδικός, πόσο ιδιαίτερος άνθρωπος ήταν η κυρα-Αγγέλω; Όσες ζωές κι αν περνούσε μαζί της η Ιόλη, ποτέ δε θα της έφταναν. Κι όσα ευχαριστώ κι αν της έλεγε, ποτέ δε θα ήταν αρκετά…
Ο ΥΠΝΟΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
Αν ο Σπύρος δεν είχε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ, αν είχε ακούσει το ξυπνητήρι του στις οκτώ, αν είχε τα απαραίτητα πέντε λεπτά στη διάθεσή του για να ελέγξει τα μηνύματα στον υπολογιστή και να δει ότι το ραντεβού των δέκα είχε μετατεθεί κατά μία ώρα αργότερα, δε θα είχε χάσει τη ζωή του. Τουλάχιστον, όπως αντιλαμβάνεται ο περισσότερος κόσμος την έννοια της ζωής! Ο Σπύρος Παπαγιάννης, στις δέκα παρά τέταρτο το πρωί της 23ης Μαρτίου 2005, έπαψε να υπάρχει. Για τρία ολόκληρα χρόνια! Η Μαρίνα Αγγελή, αδικημένη από τη φύση και τη ζωή, το απόγευμα της 23ης Μαρτίου 2005, ανακάλυψε ένα σημαντικό λόγο για να συνεχίσει να ζει. Η Ιωάννα και ο Αντώνης Δαμήρας, ευτυχισμένοι στα πενήντα τους, βρίσκονται μπλεγμένοι σε γεγονότα που τους ανατρέπουν τη ζωή. Και η Καίτη Καραπάνου, η όμορφη αρραβωνιαστικιά του Σπύρου, περιμένει το θαύμα που θα τον φέρει πάλι στην αγκαλιά της. Το πέρασμα του Σπύρου Παπαγιάννη στη ζώνη της ανυπαρξίας συμπαρασύρει τέσσερις ανθρώπους των οποίων η ζωή ανατρέπεται. Ανυποψίαστοι, μπλέκονται στον ιστό που η μοίρα θα υφάνει με άξονα τον Σπύρο, τον άνθρωπο που υπάρχει χωρίς να ζει. Παιχνίδια, καπρίτσια, μυστικά που περιμένουν πίσω από τις κλειστές κουρτίνες του μυαλού. Και κάπου πιο μακριά η ευτυχία παραμονεύει κι αυτή υπομονετικά…
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ, ΧΟΥΑΝ ΧΟΣΕ ΜΙΓΙΑΣ
Ο Δαμιάν νιώθει χαμένος από τότε που τον απέλυσαν από τη δουλειά του. Μια μέρα διαπράττει μια μικροκλοπή σε ένα παζάρι με αντίκες και κρύβεται στο εσωτερικό μιας ντουλάπας. Πριν προλάβει να βγει, η ντουλάπα πωλείται και μεταφέρεται στην κρεβατοκάμαρα ενός ζευγαριού, της Λουθία και του Φέντε. Ο Δαμιάν παγιδεύεται και εγκαθίσταται στο έπιπλο σαν να ήταν κομμάτι του. Έτσι, από την κρυψώνα του, αρχίζει να παρατηρεί την οικογένεια. Σιγά σιγά θα προσεγγίσει την καρδιά της Λουθία, τους φόβους και τα όνειρά της, και παράλληλα θα αποκτήσει αυτοσεβασμό και θα νιώσει τι σημαίνει να είσαι ζωντανός. Μια ευφυέστατη, απλή ιστορία με μεγάλη συμβολική αξία, από τον πολυβραβευμένο Χουάν Χοσέ Μιγιάς.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ, ΖΙΛΜΠΕΡ ΣΙΝΟΥΕ
Μεδίνα, 672. Έχουν περάσει ήδη σαράντα χρόνια από τότε που ο Προφήτης παρέδωσε την ψυχή του στον Ύψιστο. Οι περισσότεροι από εκείνους που τον γνώρισαν έχουν χαθεί. Κάποιοι έχουν πεθάνει, άλλοι έχουν σκορπιστεί στην απεραντοσύνη της Ανατολής. Όλοι, εκτός από έναν άνθρωπο, έναν γέροντα. Είναι ο τελευταίος μάρτυρας. Η ύστατη ανάμνηση. Ένας νεαρός γραφέας, ο Χουσέιν Αμπντ αλ-Τζαουάντ, καλπάζει με το άλογό του στην έρημο. Ο καιρός πιέζει. Είναι πεπεισμένος ότι ο ίδιος ο Ύψιστος του έχει αναθέσει μια ιερή αποστολή: να καταγράψει τις αναμνήσεις του γέροντα για να τις μεταβιβάσει στον κόσμο. Θα φτάσει εγκαίρως ο Τζαουάντ; Ο μαθητής θα μπορέσει να θυμηθεί με κάθε λεπτομέρεια τα λόγια του Μωάμεθ; Με το απαράμιλλο ταλέντο του συγγραφέα και του γλαφυρού αφηγητή, ο Ζιλμπέρ Σινουέ ξαναζωντανεύει τη ζωή του Μωάμεθ, οι πράξεις και τα κατορθώματα του οποίου αποτελούν πηγή έμπνευσης για πάνω από ένα δισεκατομμύριο άντρες και γυναίκες. Ένα παθιασμένο αφήγημα που μας μεταφέρει στη χαραυγή της σύγχρονης εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου